Onlangs gingen we naar de film over Bruce Springsteen: Deliver me from nowhere. De film gaat over de periode 1981-1983. Bruce heeft net een tournee achter de rug, hij trad toen ook op in de Ahoy in Rotterdam en daar waren wij bij, en trekt zich terug om een nieuw album te maken, Nebraska. Het gaat ook over de moeizame verhouding met zijn vader en de depressies waar Bruce aan lijdt waarvoor hij professionele hulp zoekt.

Het deel voor de pauze vond ik niet zo geweldig, maar na de pauze vond ik het beter, het is natuurlijk een acteur die de rol van Bruce speelt en daar moest ik echt aan wennen. Dat had ik bij de film over Bob Dylan, a Complete Unknown, veel minder.
Afgelopen zaterdag waren we in Ulft bij de Dru voor een optreden, And the Band Played On. Zes muzikanten van bands als De Dijk, Normaal en Sjako! brachten een ode aan de legendarische muziek van The Band. Allerlei bekende nummers kwamen voorbij zoals The Weight, It Makes No Difference en I Shall Be Released, het was echt genieten. Het enige nadeel was dat er geen zitplaatsen waren, gelukkig konden we alles wel goed zien. De Dru op zich is al heel leuk om te zien, de vroegere ijzergieterij. Het is een groot complex waar van alles te doen is.

Zeker een fan van zijn muziek en ik had dit gezien maar het trekt me niet zo. Bedankt dat je mijn eerdere gevoel onderstreept.
LikeLike
Altijd spannend hoe zo’n film dan uitpakt. Het verhaal zou mij wel interesseren.
LikeLike
Wij waren er ook bij toen in Ahoy maar of ik naar de film zou gaan, ik denk het niet.
LikeLike
Fijn, dat jullie ervan genoten, maar echt niets voor mij!
LikeLike