Afgelopen week hebben we alweer voor de derde keer een stuk van het Pieterpad gelopen, deze keer van Holten naar Milsbeek. We zitten nu op ruim 300 km van de bijna 500. Woensdag konden we met zus Marianne meerijden die naar zus Lia in Utrecht ging. Daar stapten we op de trein en even voor 12 waren we in Holten. Eerst wat gedronken in hetzelfde café waar we vorig jaar waren geëindigd en om kwart over 12 vertrokken we voor de eerste 15 km. Al gauw kwamen we 2 andere Pieterpadwandelaars tegen met wie we gezellig een eind opgelopen zijn. We zijn dit jaar lid geworden van Vrienden op de Fiets en hebben hiervan gebruik gemaakt voor de eerste 2 overnachtingen. De eerste was bij mevrouw Nijkamp in Laren, waar we een ruime kamer hadden met een prima bed. ’s Avonds zijn we uit eten geweest in Laren en de volgende ochtend gingen we na een uitgebreid ontbijt op weg naar Varssel. 

Vanwege Koningsdag werd er overal gevlagd, maar omdat het ook mijn verjaardag was voelde het toch ook een beetje voor mij. Verder hebben we weinig van Koningsdag gemerkt, we liepen voornamelijk door weilanden en bos. 

In Varssel overnachtten we bij mevr. van ter Toolen, die vanwege mijn verjaardag wat bloemen en soesjes neergezet had, erg aardig. Hier konden we ’s avonds ook eten, we kregen een lekker soepje en daarna een stoofpotje met rundvlees.

Na een hele dag in de buitenlucht kostte het ons ’s avonds niet veel moeite om in slaap te vallen!

Na alle slechte weersvoorspellingen viel het weer reuze mee, woensdag begon het pas te regenen toen we net binnen waren en vrijdag hebben we een poosje met de regenbroek aan gelopen, er viel zelfs hagel. Het was niet erg warm, maar door het lopen en de grote rugzak hadden we geen last van kou. Gelukkig kwamen we elke dag wel een café tegen waar we koffie of thee konden drinken.

Ook zagen we regelmatig een bord met Rust wat een rustpunt aangaf, meestal bij een boerderij. Hier kan je altijd koffie of thee drinken, er is een toilet en vaak nog informatie over de omgeving. Dit was wel een heel uitgebreid rustpunt, we kwamen hier net na een bui aan en konden alles heerlijk laten drogen.

We weken ook wel eens een stukje van de route af om iets te gaan bezichtigen, o.a. het koepeltje wat dichter Staring voor zijn dochter liet bouwen. Na zelf een trekveer te hebben bediend konden we bovenop het koepeltje genieten van een prachtig uitzicht.

Vrijdag voerde de tocht ons naar Gaanderen waar we een b&b hadden bij De Wandhorst. De kamer was wel een beetje klein, maar de bedden waren gelukkig goed. Het ontbijt de volgende ochtend was zeer uitgebreid en we konden van alles meenemen voor de lunch.

Onderweg kwamen we langs diverse kastelen, o.a. den Bramel en Slangenburg. Bij de laatste was ook een ruimte waar je koffie en thee kon drinken.

 

In Gaanderen was een leuk restaurant, de 47e Heerlijkheid, waar we heerlijk gegeten hebben, Aat had zeewolf en ik een varkenshaasspies. Het bleek dat je hier ook een kamer kan huren.

Zaterdag trokken we naar Lobith waar we geboekt hadden bij b&b Poort van Lobith. Tot onze verrassing bleek het een heel huis te zijn voor ons tweetjes, wat een luxe! We hadden ook voor het eten geboekt en ’s avonds genoten we van heerlijke zelfgemaakte tomatensoep en kipdrumsticks met witloffrittata. Janine gebruikt bijna alleen biologische producten wat we zelf ook gewend zijn, dus dat was een extra pluspunt. Ook de broodjes bij het ontbijt en voor de lunch waren heerlijk. Aan het eind van deze dag had ik wel even een dipje, de afstand was verder dan gedacht, bijna 27 km en ik had last van mijn rug en schouders door de rugzak en een zere linkervoet. Gelukkig heb ik hier de volgende dagen geen last meer van gehad, alleen af en toe van mijn voet. Onderweg kwamen we door een leuk gebied met een vistrap.

Nog een voorbeeld van een rustpunt:

De volgende morgen liepen we via Tolkamer naar de Rijn waar we met een pontje overgezet werden naar Millingen.

Deze dag was het een stuk warmer, maar het waaide wel erg hard. Ook hier was de natuur weer prachtig en we slingerden regelmatig door Duitsland. Ons laatste b&b was ook in Duitsland en wel in Zyfflich, bij b&b Ciconia, wat ooievaar betekent, er nestelen nogal vaak ooievaars in dit gebied. Ook hier werden we weer hartelijk ontvangen en hadden we een mooie kamer. ’s Avonds hebben we in het dorp gegeten bij Haus Polm, wel lekker, maar het hoofdgerecht was te zout naar onze smaak.

Maandagochtend regende het helaas al toen we vertrokken, dus ging de regenbroek gelijk aan. Gelukkig bleef het niet al te hard regenen, maar veranderde het al snel in een miezerig regentje wat wel de hele tocht bleef. Ik denk dat we deze dag de meeste wandelaars tegen kwamen, leuk om af en toe een praatje te maken. 

Je kon merken dat we in Limburg kwamen, er zaten flinke hoogteverschillen in de route, vooral bij de St. Jansberg, maar de omgeving was erg mooi.

Rond kwart voor 3 kwamen we bij de bushalte aan in Milsbeek en 2 minuten later konden we al instappen in de bus naar Nijmegen. Hiervandaan met de trein naar Rotterdam (1x overstappen in Breda), met de metro naar het Zuidplein en tenslotte met de bus naar huis waar we kwart over 7 weer waren. Het was weer een erg leuke vakantie, we hebben genoten van de mooie natuur, het lekkere eten en alle vriendelijke mensen. Aat had alles van tevoren prima geregeld (handig dat hij niet meer werkt), ook hadden we wat minder meegenomen dan vorig jaar, zodat de rugzakken wat lichter waren. Ik kwam nu aan 6 kg en Aat aan bijna 7,5 kg en we kwamen niets tekort. I.p.v. een Ipad, 2 fototoestellen en een mobieltje hadden we nu alleen een smartphone bij ons en dat werkte ook goed, al hebben we wel een stuk minder foto’s gemaakt dan vorige jaren.