Vrijdag en zaterdag was de 2e Waterpoortloop. Aat zit in de organisatie en was met een clubje al weken lang bezig met de voorbereidingen. Het was even spannend hoe het weer zou worden, woensdag regende het nl. de hele dag, maar daar hadden ze zich geen zorgen over hoeven maken, het kon niet beter. Donderdag en vrijdag werden alle pijlen geplaatst en vrijdagavond 10 uur was het dan zover: de 80 en 110 km-lopers konden starten. Deze keer niet vanaf het Fort in Ooltgensplaat maar vanuit het MFC, omdat de nieuwe eigenaar van het Fort nog niet alles gereed had. Lennert liep de 80 km (in werkelijkheid ruim 83 km) en Aat begon na de groep van 110 km samen met een maat de pijlen te verwijderen, dit heeft hij over een afstand van ongeveer 60 km gedaan. Zelf liep ik de 20 km (in werkelijkheid ruim 23) en hoefde pas zaterdagochtend te starten. Kwart over 10 begon ik aan de tocht die eerst een stukje door Ooltgensplaat liep, we kwamen wel langs het Fort en daarna gingen we richting Sluishaven. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hier heb ik een kopje thee gedronken en genoten van het uitzicht over het water. Daarna volgde een heel stuk langs het Volkerak, het was heerlijk weer en ik had al een jasje uitgetrokken. Al gauw was er een verzorgingspost maar die heb ik maar overgeslagen.

Vervolgens ging het richting de Langstraat waar een verzorgingspost zou zijn, maar die waren ze nog aan het opzetten, gelukkig had ik zelf eten en drinken bij me. De tocht ging verder door een mooi natuurgebied, nu lette ik extra goed op dat ik over het pad liep want hier had ik vorig jaar mijn schoenen vol geschept met water. 

Bloeiende voorjaarsbloemetjes in de Langstraat.

 

 

 

 

 

Na weer een stuk door de polder staken we de Langeweg over waar een verkeersregelaar stond om even later door het natuurgebied Het Grote Gat te lopen. Aan het eind hiervan belde ik Lennert even om te vragen hoe laat hij verwachtte bij de finish te zijn en toen bleek dat we ongeveer gelijk zouden finishen, ik moest nog ongeveer 5 km. En ja hoor, toen ik bij de finish kwam was hij net voor me naar binnen gelopen.

Natuurlijk was hij flink moe, maar hij had maar 1 klein blaartje. Ik vind het een geweldige prestatie, ’s avonds 10 uur vertrokken en de volgende dag kwart over 2 was hij binnen, petje af! Gelukkig konden we naar huis meerijden met Jaap, een medewandelaar, want Aat kwam pas veel later thuis. Na een warme douche en een lekkere maaltijd doken de mannen al gauw hun bed in om de volgende ochtend weer helemaal uitgerust wakker te worden. Het was allemaal prima gegaan, de organisatie kreeg veel complimenten en leuke reacties. Volgend jaar weer? Op de Facebookpagina van de Waterpoortloop staan veel foto’s.