Zaterdag was het ineens een stuk kouder met veel regen en aangezien we geen zin hadden in een herhaling van 2 weken geleden besloten we een klein rondje te lopen en de lange wandeltocht voor zondag te bewaren. We kozen de grenswandeltocht vanuit Ratum, een tocht van 19,5 km. Het was wel een stukje rijden, maar we hadden alle tijd. We zijn gestart bij groepsaccomodatie Te Paske in Ratum en volgden alweer de zwarte pijltjes. Het waaide stevig, maar in het begin scheen het zonnetje ook regelmatig. Voor de rustpauzes moesten we wel goed zoeken naar een plekje in de luwte, we liepen veel door open stukken. 
In deze streek kom je veel boerderijen tegen met een roodgekleurde topgevel. Vroeger werd de rode kleur gemaakt met een mengsel van ijzeroer en biest, maar tegenwoordig wordt gewoon verf gebruikt.

Piet Mondriaan heeft van zijn 8e tot 20e in Winterswijk gewoond en er is een speciale fietsroute langs plekken waar hij hoogstwaarschijnlijk zijn vroege werken maakte. We kwamen diverse keren een bordje tegen met een vizier, waardoor de “schilderijen” in het echt te zien zijn.

We liepen door een stukje bos waar het wit zag van de bosanemoontjes. 
En natuurlijk passeerden we ook diverse keren de grens met Duitsland, het was tenslotte niet voor niets een grenstocht. Jammer dat we ergens onderweg de kaart kwijtgeraakt zijn, het is altijd makkelijk om zo leuke routes te zoeken via de knooppunten.
In de loop van de middag begon het een beetje te miezeren, maar gelukkig zette het niet echt door. Doordat we vrij laat begonnen waren, een gevolg van de zomertijd, waren we pas rond half 5 weer thuis.