Op 5, 6 en 7 september vond voor de eerste keer de Waterreijk Wandeldriedaagse plaats vanuit Paasloo. We hadden een B&B gehuurd in Wetering, de Weerribben, dit bleek een apart klein huisje te zijn waar we het prima naar onze zin hebben gehad. Even genieten van een koud biertje en kijken naar alle voorbijkomende boten na de lange reis.
Vrijdag ging de wandeling door de Weerribben, jammer was wel dat we de hele tijd over fietspaden en asfalt liepen, alleen de kortere routes gingen echt door het natuurgebied. Soms liepen we wel meer dan 5 km over een fietspad, gelukkig was het heerlijk weer en het uitzicht was ook mooi, heel veel water, dus ook veel bruggetjes en allerlei boten.
We kwamen door allerlei kleine dorpjes en gehuchtjes, o.a. Ossenzijl en Nederland waar de plaatsnaam in oranje geschreven staat:
Ook Kalenberg is een erg leuk dorpje, we moesten even wachten bij een open brug en daar werd het geld met een klomp opgehaald.
’s Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest bij Geertien in Muggenbeet, waar we op het terras aan het water hebben gezeten. Aan de andere kant van het water zagen we geregeld hele spreeuwenwolken voorbij vliegen.
De tweede dag was de Linderoute, deze voerde ons een heel stuk door Friesland. Aan het begin was het behoorlijk mistig, maar later klaarde het op. Deze tocht vond ik mooier dan de vorige dag, we liepen o.a. over een prachtig schelpenpad en mooie stukken langs het water.
Door de mist krijg je een aparte sfeer.
’s Middags hadden we een klein buitje, maar verder was het prima wandelweer.
Doordat het de eerste keer was dat deze driedaagse georganiseerd werd zaten er nog wel wat foutjes in, de rusten waren erg onregelmatig verspreid en de tochten waren ook langer dan op het briefje stond, maar geregeld werd om onze feedback gevraagd en na afloop kon je ook een formulier invullen, ze houden daar dan de volgende keer rekening mee. Helaas kreeg ik halverwege de tweede dag een enorme blaar onder op mijn voet waardoor het lopen niet echt prettig meer ging, om mijn hiel te ontzien ging ik meer op mijn voorvoet lopen maar daardoor kreeg ik weer erge spierpijn in mijn kuit. ’s Avonds hebben we gegeten bij De dames van de Jonge in Giethoorn, een mooi hotel-restaurant waar ze de heerlijkste gerechten maken met biologische producten uit de streek.
Dit is de spinnekopmolen de Wicher, die vlakbij onze B&B staat.
Ook staan er heel veel kleine lage huisjes, sommige zijn in gebruik als bed and breakfast.
Vanwege mijn blaar en ook omdat we zondag na afloop nog 2,5 uur naar huis moesten rijden besloten we de derde dag voor de 25 km te gaan. In totaal hebben we toch wel genoeg gelopen, de eerste dag was ruim 41 km, de tweede zelfs bijna 44 en de derde 28 km. ’s Ochtends heb ik eerst mijn blaar bij de EHBO laten doorprikken, maar de plek bleef toch behoorlijk pijn doen. Het was deze derde dag weer een stuk warmer en ook liet de zon zich geregeld zien. Dit keer heette het de Stuwwallenroute, ook weer een prachtige tocht, een heel stuk door het bos en natuurlijk ook weer langs het water. De rusten waren deze keer beter verdeeld en bij verschillende campings.
Bij de finish heb ik nog even naar mijn blaar laten kijken, maar alles zag er goed uit en toen konden we aan de reis terug beginnen, rond 6 uur waren we weer thuis na een vermoeiend maar geslaagd weekend.